برچسب: مقاله تربیتی

  • چگونه به کودک نوپایمان رفتارها را آموزش دهیم؟

    چگونه به کودک نوپایمان رفتارها را آموزش دهیم؟

    هیچ گاه برای آموختن رفتارهای خوب به کودکان نوپا زود نیست . حتی کودکانی که هنوز قادر به صحبت کردن نیستند یاد می گیرند که با کمک دستانشان ارتباط برقرار کرده و منظورشان را برسانند .
    از آن جایی که برای همه ما یادگیری مفهوم شرکت داشتن و به اشتراک گذاشتن درسی در ازای زندگی است، در دوره سنی شیرین بین ۲ تا ۴ سال بسیار حیاتی و سرنوشت ساز است . هم چنین احوالپرسی صمیمانه خصلتی است که بسیاری از افراد کوچکتر می توانند به مدیریت آن بپردازند، اگر بر مبنای یک سری اصول و قواعد ,تشویق به انجام آن شوند .
    آموزش رفتارها به مانند دیگر ابعاد تربیت و پرورش هرگز امری سهل و آسان نیست اما در اینجا به ارائه چند نکته صحیح و آزمایش شده می پردازیم تا یاریگر شما در اجرای این امر خطیر باش.

     

    ۱ – با سه جمله کوتاه ” لطفاً ، متشکرم و معذرت می خواهم ” شروع کرده و وقتی کودکتان معنای این جملات را درک کرد جملات بیشتری را معرفی کنید
    کودکی که صحبت نمی کند با یادگیری اندکی زبان نشانه می تواند با این جملات ارتباط برقرار کند . به عنوان مثال وقتی از کلمه لطفاً استفاده می کنید همزمان با حرکات بدن علامت آن را بکشید . این کار موجب تقویت علامت و جملات شفاهی و کلامی می گردد و راهی برای برقراری ارتباط به کودک ارائه می کند . با تکرار این موضوع کودک آن نشانه را یاد می گیرد و هنگامی که می خواهد چیزی درخواست کند از آن علامت که به معنای لطفاً می باشد استفاده می کند .

     

    ۲ – مصر و ثابت قدم باشید
    یعنی زمانی که رفتاری را معرفی می کنید به آن پایبند باشید و آن ویژگی و خصلت را چندین بار در روز آموزش داده و تمرین نمایید و آن را بخشی از رفتار فردی نمایید. شاید این کار زمان بر باشد اما کودکان بسیار باهوش هستند و گیرایی بالایی دارند . آموزش زود هنگام رفتارها بسیار با صرفه تر از فراگرفتن آنها در بیرون خانه است .

     

    ۳ – مدل و الگوی کودکتان باشید
    از آن جایی که کودکان آیینه تمام نمای نوع رفتار و گفتار شما هستند باعث می شوند که شما مراقب رفتار و گفتارتان باشید و موجب بهبود شما می شوند .

     

    ۴ – در مقابل رفتارهای کودک بازبرخوردهایی مثبت داشته باشید
    هنگامی که کودکتان برای ادای کلماتش از زبان اشاره استفاده می کند و یا با صبورانه ایستادن در صف و کمک به دوستی که در حال جمع آوری اسباب بازی هایش می باشد به نمایش صفت خود کنترل گری می پردازد بازخورد های مثبتی داشته باشید . بگذارید بدانند که چه رفتارهای مودبانه و محترمانه ای نسبت به دیگران دارند .

     

    ۵ – اوقات شاد و مفرحی را با او داشته باشید
    به خاطر داشته باشید که آموزش رفتارها به کودکان اولین مرحله در ترغیب کودکان به بررسی ماورای خودشان می باشد . برخی خانواده ها مشتریان ضد رفتارهایی هستند که همه قوانین را نقض می کند . به منظور تقویت رفتارهای مثبت از جداول هفتگی استفاده نمایید .
    شکل گیری رفتارهای مثبت یک شبه اتفاق نمی افتد اما وقتی این رفتارها را در عمل می بینید بسیار افتخار خواهید کرد . دیدن نتیجه کارتان در بیرون از منزل ، در ارتباط با دیگران و یا به هنگام ملاقات با پدربزرگ و مادربزرگ خیلی عجیب نیست .

     

    نکات مهم :
    ۱ – آموزش کودک را از ۶ ماهگی وی می توانید شروع کنید . وقتی آنها عباراتی و اشاره هایی چون ” بیشتر ، بخور ” را یاد گرفتند به معرفی و آموزش عباراتی چون ” لطفاً ، ممنونم ، سهم ” بپردازید .

    ۲ – مزایای آموزش زبان نشانه به کودک بسیار زیاد است . وقتی آنها بزرگتر شدند از گوشه اتاق می توانید به آنها بفهمانید که تشکر کنند و یا در درخواست هایشان از عبارت ” لطفاً ” استفاده نمایند .

    ۳ – برای آموزش اهمیت خوب رفتار کردن، از هر فرصتی استفاده نمایید .تا سن ۱ سالگی کودک زمان صرف ۳ وعده غذا و ۲ میان وعده فرصتهای خیلی خوبی برای تمرین هستند .

    ۴ – در دنیای خودتان به هنگام صحبت با دیگران مثل همسر ، بستگان و دوستان هم بصورت گفتاری و هم به صورت زبان اشاره از عباراتی چون ” لطفاً ” و ” متشکرم ” استفاده نمایید . در این صورت کودکان شاهد و ارزیاب آنچه می خواهید به آنها آموزش دهید خواهند بود . از پرستاران هم بخواهید که به شما ملحق شوند .

    ۵ – همراه با تحسین ، تمرین و صبر پیش بروید .

    ۶ – الگوی رفتاری فرزندانتان باشید . کودکان بطور کلی مثالهای والدین شان را دنبال می کنند . بنابراین مراقب باشید که الگوی خوبی برای فرزندانتان باشید .

    منبع : سایت آموزش یوگا

    باز نشر : آکادمی یوگا مازندران

    http://www.yogaacademy.ir/

  • مسئولیت پذیری کودک

    مسئولیت پذیری کودک

    چگونه کودکی مسئولیت پذیر داشته باشیم؟

    اگر کاری کنید که فرزندتان براحتی و بدون هیچ تلاشی، از وضعیت سختی که در آن قرار گرفته است خارج شود، مطمئن باشید هیچ کمکی به او نکرده‌اید و این کار اصلا به نفع او نیست.
    حتما شما هم مادران زیادی را دیده‌اید یا می‌شناسید که ساعت ۱۰ صبح با عجله خودشان را به مدرسه فرزندشان می‌رسانند و ناهار، دفتر و کتابی را که او فراموش کرده است با خود به مدرسه می‌برند. چرا این مادران برای نجات فرزندشان این کار را انجام می‌دهند؟ چرا اجازه نمی‌دهند بچه‌ها ببینند بی‌مسوولیتی چه نتایجی دارد؟ چرا نمی‌گذارند کودک شرایطی را تجربه کند که خودش به وجود آورده ‌است؟
    اگر یک بار فرزندتان فراموش کرد غذایش را با خود به مدرسه ببرد، بهتر است به جای این‌که سریع غذا را به او برسانید، اجازه دهید شرایط را تجربه کند و ببیند بی‌مسوولیتی او چقدر دردسرساز می‌شود. البته مادرها هم باید سعی کنند در این شرایط کمی راحت‌تر برخورد کنند و طوری نشان دهند که مشخص شود انجام کارهای مربوط به کودک وظیفه آنها نیست.
    شاید شما هم از این‌که فرزندتان یک روز گرسنه بماند ناراحت شوید، شاید دوست نداشته باشید او را در سختی‌ها تنها بگذارید. اما باید بدانید گاهی لازم است کودک نتیجه کارش را ببیند تا دیگر آن را تکرار نکند.
    البته در این موقعیت، فرزند شما نه تنها مسوولیت‌پذیری را می‌آموزد، بلکه می‌فهمد چطور باید در شرایط سخت و دشوار زندگی از خودش مراقبت کند. به عنوان مثال اگر روزی ناهارش را با خود به مدرسه نبرد، می‌تواند غذا را با یکی از دوستانش شریک شود یا این‌که با مقدار کمتری غذا خودش را سیر کند.

    آموزش مسوولیت‌پذیری به کمک شیوه‌های عملی
    اگر پدر و مادر خودشان افرادی مسوول باشند، نیمی از راه طی شده است؛ چون بچه با دیدن رفتار آنها می‌آموزد چطور مسوولانه برخورد کند. اما نیمه دیگر راه را باید به او بیاموزید و نشان دهید چگونه انسان مسوولیت‌پذیری باشد:
    • به او مسوولیت‌هایی مناسب سنش بدهید.
    • با کارها و مسوولیت‌های بیش از حد، کودک را خسته و دلزده نکنید.
    • از او انتظار داشته باشید فردی مسوول باشد و مسوولیت کارهایش را بپذیرد.
    • هیچ‌وقت او را فردی غیر مسوول و فراموشکار ندانید؛ حتی زمانی که مسوولیت‌هایش را انجام نمی‌دهد، او را مورد تمسخر و سرزنش قرار ندهید.
    • به او در برنامه‌ریزی و سازماندهی درس‌ها و تکالیف مدرسه کمک کنید.
    • بگذارید او مسوولیت کارهای اشتباهش را بپذیرد و شرایطی را که خودش ایجاد کرده است، تجربه کند.

    منبع :http://www.ilearnyoga.com/article.php?id=202

    باز نشر : آکادمی یوگا مازندران

    http://www.yogaacademy.ir