برچسب: کنترل خشم

  • عصبانیت ممنوع

    عصبانیت ممنوع

    کسی که عصبانیتش را ابراز می‌کند، یعنی فرد «تند مزاج»، مدام محکوم می‌شود و دیگران از او می‌خواهند که خودش را کنترل کند. بالعکس، کسی که خشم خود را نگه دارد نیز مورد انتقاد است و از او می‌خواهند که عصبانیتش را ابراز کند. افراد عصبی غالباً مشورت های نادرستی دریافت می‌کنند. آیا عصبانی شدن ممنوع است؟
    احساسات واکنش های پیچیده ای هستند که هم زمان توسط جسم و روح ظاهر می‌شوند. بنابراین عصبانیت برگردان جسمی بسیار مشخصی دارد و اغلب توسط دیگران قابل درک است. صورت و دست ها به خاطر هجوم خون، سرخ می‌شوند. از نظر بیولوژیکی، اُفت آدرنالین (هورمون استرس) باعث آزاد شدن انرژی می‌شود و این انرژی آزاد شده به فعل در آوردن یک واکنش سریع را تسهیل می‌کند.

    عصبانیت چگونه متولد می‌شود؟
    احساس عصبانیت به طور کلی توسط درک یک موقعیت واقعی مانند بی عدالتی، بی ارزش کردن، تهدید و… به وجود می‌آید. این احساس توسط حس مبتلا بودن، ناچار بودن و حتی آزرده شدن تا اعماق وجود ایجاد می‌شود. فردی که عصبانی می‌شود، گفتار و رفتار دیگران را در تضاد کامل با باورها، ارزش ها و نظرات خود می‌بیند.

    عملکرد عصبانیت چگونه است؟
    عصبانیت به ما کمک می‌کند که از خود در مقابل تهدیدها دفاع کنیم. از لحاظ جسمی، بدن تقریباً در حالت نیمه فعال است تا در صورت نیاز آمادۀ زد و خورد شود.

    از لحاظ روانی، نشانه های خارجی عصبانیت، به شیوه ای کلامی و غیرارادی، نشان داده می‌شوند، این رفتار از لحاظ درون خود فرد و شرایط خطرناکی که در آن قرار دارد، حائز اهمیت است. تغییرات فیزیولوژیکی که در زمان عصبانیت، نشان داده می‌شوند نیز نشانه هایی برای خود ما هستند؛ این تغییرات باعث می‌شوند که ما آگاه شویم و احساسات مان را بازشناسیم.

    با عصبانیت چه باید کرد؟
    شناسایی خود عصبانیت، مرحله ای است که ما هنوز به آن دست نیافته ایم. بسیاری از افراد این احساس را نمی‌شناسند زیرا هر بار که این حالت بروز می‌کند، به شکلی قطعاً ناخودآگاه، شرایط شان را سروسامان می‌دهند تا دوباره این حس را تجربه نکنند و در مواجهه با دیگران به طور مثال بی تفاوت باشند.

    مانند تمام حس های دیگر، عصبانیت هم ما را تغییر می‌دهد و خود را زیر تغییر خلق و خو، تمسخر، خشونت یا رفتاری که به خودمان برگردد، پنهان می‌کند. اظهار عصبانیت در محیط های اجتماعی یا خانوادگی که اغلب نشان دادن عصبانیت را نمی‌پسندند، آسان نیست. بنابراین بیان عصبانیت شکل خشونت به خود می‌گیرد، و از خشونت تبدیل به حرکت می‌شود.

    عصبانیت را چگونه می‌توان شناخت و ابراز کرد؟
    احساس «عصبانیت» ، چه آن را فرونشانیم، چه با خشونت بروزش دهیم، یک حس واقعی است و نمی‌توانیم جلوی آن را بگیریم. بیش از حد عصبانی شدن، ممکن است به دلیل بیماری های روانی باشد. برخی محققان ثابت کرده اند که امید به زندگی در میان زنان مبتلا به سرطان بیشتر از زنانی است که بیش از حد عصبانیت خود را بروز می‌دهند. بنابراین ضروری است که روش نشان دادن عصبانیت مان را یاد بگیریم، البته نه با بروز خشونت بلکه از راه بیان کلامی؛ می بایست به فردی که ما را عصبانی کرده نشان دهیم که چگونه و چه قدر ما را آزار داده است. شخص تند مزاج باید یاد بگیرد که به روش های غیرخشونت آمیز، عصبانیتش را بیان کند.

    منبع : مجله سلامت و زیبایی

    باز نشر : آکادمی یوگا مازندران

    http://www.yogaacademy.ir

  • رژیم غذایی در یوگا

    رژیم غذایی در یوگا

    رژیم غذایی یوگا ذهن را آرام کرده و احساسات سرکش آدمی را مهار می کند. رژیم غذایی یوگا راجاها را از مغز بیرون کرده و ساتوا و مدیتیشن را جایگزین آن می کند. تمامی احساسات می بایست از خلوص آکنده شده و سپس ذهن به تمرکز می رسد و پس از آن فرد به خودآگاهی می رسد. چشم ها می بایست خدا و کتاب مقدس را ببیند. گوش ها می بایست اوپانیشادها، رامایانا و بهاگاواتا را بشنود. زبان می بایست در مورد خدا صحبت کند. تمامی این موارد خوراک پاک برای احساسات محسوب می شوند.

    غذا در میان افراد مختلف فرق می کند. غذاهای گوشتی انسان را زمخت و حیوان صفت می کند. احساسات انسان را (خشم و شهوت) برانگیخته و افکار مسموم ارائه می دهد. شخص گوشت خوار قادر نیست متفکر و آگاه شود.

    مغز انسان به قدری کودن می شود که قادر نیست مسائل زندگی این دنیا و بعد از آن را حل نماید. ذهن انسان با رژیم گیاه خواری آرام، هوشیار و متفکر می گردد. گیاه خواری قدرت تمرکز و تصمیم گیری صحیح انسان را افزایش می دهد. همچنین دارای نیروی حیاتی بیشتری نسبت به گوشت حیوانات است.

    رژیم غذایی می بایست با دقت و ترتیب خاصی انتخاب شود. ادویه جات، چای، قهوه، الکل، غذاهای نشاسته ای، شکرها، چربی ها و نوشیدنی های تحریک کننده می بایست حذف گردند. میوه های تازه، پنیر، اقسام سالاد و سبزیجات خام، خشکبار (در حالت طبیعی بدون نمک)، حبوبات، نان، دانه های سویا، میوه های خشک شده، خامه، شیر، جو و عسل همگی مفید می باشند.

    غذاهای خام دارای انرژی بیشتری هستند و خون و پیکره آدمی را سالم و سرحال تر می کنند. تمامی مواردی را که در بالا گفتیم حداقل می بایست ۸۰ درصد رژیم غذایی را شامل شوند با چنین رژیمی قسمت اعظم ناخالصی ها از سیستم غذایی حذف می شوند. غذا می بایست حرکت پیچشی روده را تحریک کند. برای این منظور غذاهای خام بهتر از غذاهای پخته می باشند. اختلالات گوارشی و سوء هاضمه بر اثر پرخوری و غذاهای غیر طبیعی پدید می آیند که باعث عکس العمل و واکنش غیر طبیعی مراکز عصبی شده و تأثیر سوئی را بر آنها دارند. غذا را به آرامی میل کنید. پس از پایان غذا مقدار زیادی آب بنوشید.

    قبل از صرف غذا هیچ وقت آب ننوشید. زیرا باعث رقیق شدن شیره معده می شود و در نتیجه دچار سوء هاضمه و دیگر ناراحتی های معدوی می شوید. ما به غذاهای گوناگون با خواص متفاوت نیاز داریم. تنوع و گوناگونی غذا الزامی است ولی نه در یک وعده. برای یک وعده دو الی سه نوع غذا کافی است. طبیعت بر حسب نیاز ما انواع بی شماری از غذاها را برایمان فراهم کرده است. یک رژیم غذایی ساده شامل حداقل غذاهای غیرضروری و یا بیهوده می باشد که فشار کمتری را بر روی کلیه نسبت به رژیم غذایی سنگین دارد.

    رژیم غذایی مناسب ضامن سلامتی بوده و از تراکم غذاهای غیر ضروری در سیستم گوارشی جلوگیری می کند. یک پزشک حاذق می گوید: یک غذای کامل ترکیبی از عسل، خامه، آب داغ، آرد جو، آب لیمو، بادام زمینی، سیب، پسته، فندق و گردو می باشد که تمامی ویتامین ها را داراست. اشتها به غذا و جویدن و خمیر کردن آن همراه با ترشح بزاق می باشد.

    با افزایش تولید بزاق، ترشح شیره معده هم افزایش می یابد. این عمل باعث تحریک غشاء مخاطی اثنی عشر می شود (اولین قسمت از روده کوچک) و در ادامه باعث ترشح هورمون می شود. بنابراین نرم کردن و خمیر کردن غذا الزامی است و خشک بودن آن مملو از خطر است. اگر یوگی غذا را خوب نرم نکند، باعث خواهد شد که معده بیشتر فعالیت کرده و مجبور به آسیاب کردن غذا شود. بشر عموماً به پرخوری عادت دارد و این قضیه متوجه همه افراد است، حتی زمانی که شما گرسنه نیستید سعی دارید که معده را به کمک ادویه جات، ترشی ها و خیار شور پر کنید. این زبان است که شما را فریب داده و باعث روی آوردن شما به غذا می شود. زبان شما را تحریک کرده که این چیز یا آن چیز را میل کنید، این در حالی است که معده شما فقط به مقدار کمی غذا نیاز دارد. بدین ترتیب حتی مواقعی که شما گرسنه نیستید به غذا خوردن ادامه می دهید و این یک اشتباه محض است. چنانچه واقعا گرسنه نیستید، سریعا دست از غذا خوردن بکشید و مطمئنا برای وعده بعدی اشتها خواهید داشت.

    با اجرای این قانون ساده همیشه سلامتی را به همراه خواهید داشت. غریزه طبیعی انسان مقدار خوراک مصرفی را می داند. اگر شما گوشت به میزان زیاد مصرف کرده و یا شکر را به میزان زیادی مصرف کنید، لوزالمعده بیش از حد فعال شده و با بالا رفتن میزان قند دچار دیابت خواهید شد. اگر گوشت و پروتئین را مقدار زیاد مصرف کنید، کلیه ها بیش از حد فعال شده و دچار آلبومین خواهید شد. نیروهای طبیعی پروتئین مورد نیاز را به شما خواهند داد.

    غذاهای ساده طبیعی کاملاً مناسب بوده و علاوه بر دارا بودن نیروهای حیاتی افزون بر استاندارد، سلامتی شما را به ارمغان خواهند آورد.

    منبع : http://www2.tavanir.org.ir/sport/taghziye_uga.asp

    باز نشر : آکادمی یوگا مازندران

    http://www.yogaacademy.ir