هرچه که هستم آن را تمام و کمال می پذیرم و میدانم آنگاه که چنین می کنم به هسته مرکزی وجودم پرتاب خواهم شد. همانجا که شکوفه، شکوفه می شود و من نیز به نیروی لایزال الهی متصل می شوم. اینجا تنها مکانی است که زندگی و تغییراتم به بار خواهد نشست و یقین دارم که در این مسیر به من زندگی تازه، نشاطی نو و زندگی نوین خواهد بخشید. من باور دارم هرچه را که در گذشته اتفاق افتاده بخشی از زندگیام بوده که به مرحله کنونی ام برسم؛ پس هرگز هیچ یک از عملکردم هایم را محکوم نمی کنم. اجازه میدهم که این احساسات (هرچه که هستند) در من جریان داشته باشد. من آنها را نظاره گر هستم و بدون هیچگونه قضاوتی همه آنها را میپذیرم. و اینگونه است که: آگاهانه ذهن و جسم خود را به آرامش طبیعی اش باز میگردانم. باز نشر : آکادمی یوگا مازندران ادامه مطلب »