بایگانی برچسب : شعر سپید

رودخانه ای خروشان به من ببخش رودخانه ای که به سوی دریاهای پاک جاری شود و زمین برهنه ای که درآن گلهای وحشی برویند آیا ممکن است هر صبح که بیدار می شوم آسمانهای امن را در میان پرندگان و پروانه ها تقسیم کنم؟ مرا سرپناهی ده تا در آن شادمانی کنم جنگلها، رودخانه ها و تپه ها را به من بسپار و جایی در این سرزمین کهن به من ببخش جایی برای بودن، جایی برای روییدن سروده جین وایتل ترجمه آتوسا صالحی منبع : مجله اینترنتی هدهد باز نشر : آکادمی یوگا مازندران http://www.yogaacademy.ir/ ادامه مطلب »

نذر کرده ام یک روزی که خوشحال تر بودم بیایم و بنویسم که زندگی را باید با لذت خورد، که ضربه های روی سر را باید آرام بوسید و بعد لبخند زد و دوباره با شوق راه افتاد . یک روزی که خوشحال تر بودم می آیم و می نویسم که ” این نیز بگذرد ” مثل همیشه که همه چیز گذشته است و آب از آسیاب و طبل طوفان از نوا افتاده است. یک روزی که خوشحال تر بودم یک نقاشی از پاییز میگذارم ، که یادم بیاید زمستان تنها فصل زندگی نیست زندگی پاییز هم می شود ، رنگارنگ ، از همه رنگ ، بخر و ببر! یک روزی که خوشحال تر بودم نذرم را ادا می کنم تا روزهایی مثل حالا که خستگی و ناتوانی لای دست و پایم پیچیده است بخوانمشان و یادم بیاید که هیچ بهار و پاییزی بی زمستان مزه نمی دهد و هیچ آسیاب آرامی بی طوفان. “مهدی اخوان ثالث” آکادمی یوگا مازندران http://www.yogaacademy.ir/ ادامه مطلب »