۵-یوگا و درمان اسکیزوفرنی

قسمت پنجم

نیازهای فرد مبتلا به اسکیزوفرنی
جداسازی اجتماعی عامل اصلی اثرگذار بر کیفیت زندگی بسیاری از مبتلایان است. حضور در یک گروه معین یوگا در بیرون از محیط خانه و یا پانسیون به شکل گیری روابط اجتماعی و نقطه قانونمندی می پردازد. فرد مبتلا به اسکیزوفرنی اغلب احترام به نفس، اطمینان، انگیزه و انرژی ضعیفی دارد. کلاس یوگا باید در چهارچوب توانمندیهای آنان بوده و ضمن انرژی بخشی به بدن، ذهن و هیجانات آنها، نقش حمایتی و دلگرم کننده ای را ایفا نماید. ممکن است کارایی فرد از هفته ای به هفته دیگر متفاوت باشد، بنابراین مربی باید فارغ از وابستگی به شرایط، همچنان وفق پذیر و مشوق بماند.
ممکن است مبتلایان به اسکیزوفرنی در شرایط پر استرس به شدت درونگرا شوند و رویه فکری و حرکتی آنها آرام و غیر قابل پیش بینی و فعالیتهایشان غیر منطقی گردند. در این مواقع باید آنها را به برونگرایی تشویق نمائیم، البته این امر نیز نباید به حدی باشد که آنها کاملا از این کار صرفنظر کنند. اگر یک تمرین با رویارویی و مواجهه بسیار همراه باشد، آنها خود را کنار خواهند کشید.
ضروریست که مربی یوگا به ایجاد محیطی امن با حدود و مرزهای کاملا روشن بپردازد. این مسئله نیز دارای اهمیت است که کلاس مطابق با برنامه و ترجیحا هر هفته در ساعتی مقرر برگزار شده و برنامه منظم آن با تمرینات مداوم همراه باشد. مطالعات نشان می دهند که شمار قابل توجهی از مبتلایان به اسکیزوفرنی عضو خانواده هایی غیر طبیعی هستند که به شدت محافظه کار یا مسامحه کار بوده اند.
مربی یوگا باید فردی قابل اعتماد بوده و دقت نماید که به ایفای نقش والدین برای بیمار نپردازد. جنبه ای دیگر از ایجاد محیطی امن برای بیماران آنست که مربی یوگا امکان کنترل کامل امور دلخواه و غیر دلخواه را برای آنها فراهم نماید. این امر مسئولیت پذیری در قبال خود و همچنین آزادی بیان را افزایش می دهد. با این وجود، یوگا آموز به راهنماییهای بسیار واضح و مستقیم و بازخوردهای مثبت مربی خود نیاز دارد.
مزایای یوگا برای مبتلایان به اسکیزوفرنی را ئدر قسمت بعد ملاحظه بفرمایید.
مترجم: سارا آشیان
منبع: سایت بیهار
september1997

از سری مقالات موسسه یوگای علمی نوا

باز نشر : آکادمی یوگا مازندران

http://www.yogaacademy.ir/